Πικ-νικ

Τρεις χελώνες, μπαμπάς, μαμά και χελωνάκι, πάνε πικ νικ. Σε καμιά ώρα φτάνουν σ' ένα μέρος που τους αρέσει. Ανοίγουν τα φαγιά τους και αλλοίμονο!.. ανακαλύπτουν πως τους λείπουν τα μαρουλόφυλλα. Αδύνατο να φάνε χωρίς αυτά. Ο μπαμπάς και η μαμά προσπαθούν να πείσουν τον πιτσιρικά να γυρίσει πίσω να τα φέρει.
-Πήγαινε παιδάκι μου. Εμείς είμαστε γέροι, ενώ εσύ θα πας και θα 'ρθεις γρηγορότερα.
-Δεν πάω, λέει κακισμένο, θα μου φάτε το φαγητό.
-Τι λες παιδάκι μου; Εμείς θα φάμε το φαγητό σου; Παλάβωσες;
-Θα μου το φάτε. Δεν πάω.
Με τα πολλά, όμως, πείσανε τον πιτσιρικά να πάει. "Τώρα θα 'ρθει, ύστερα θα 'ρθει, μα πουθενά ο μικρός. Περνούν δυο, τρεις... πέντε ώρες, μα τίποτε Ανησυχία οι γονείς, θρήνος η μάνα του.
Κάποια στιγμή, αποφασίζουν πως δεν πρόκειται να έρθει ο μικρός και να σταματήσουν να τον περιμένουν.
-Γυναίκα, βάλε να φάμε, φαίνεται πως ο μικρός δεν πρόκειται να' ρθει.
Με δάκρυα στα μάτια, η χελώνα ανοίγει το καρό τραπεζομαντιλάκι και στρώνει να φάνε.
Οπότε ξαφνικά, πίσω από ένα κοντινό δέντρο, πετάγεται το χελωνάκι φωνάζοντας:
-Ε, τώρα είναι που δεν πάω πουθενά!