Οι κλανιές

Πάει ένας τύπος στο γιατρό και λέει.
- Γιατρέ μου, έχω ένα τρομερό πρόβλημα. Κλάνω συνεχώς, όμως οι κλανιές μου είναι άοσμες και δεν ακούγονται καθόλου.
- Τι μου λέτε;
- Ναι. Και, για να είμαι ειλικρινής, τόση ώρα που μιλάμε μπορεί να έκλασα και δέκα φορές.
- Ωραία, πάρτε αυτά τα χάπια και ελάτε πάλι ύστερα από ένα μήνα.
Ύστερα από ένα μήνα θεραπεία ξαναπηγαίνει στο γιατρό.
- Γιατρέ, δεν ξέρω τι είχαν τα χάπια που μου έδωσες, αλλά τώρα τα πράγματα είναι χειρότερα. Κλάνω με την ίδια συχνότητα όπως πριν, αλλά τώρα οι κλανιές μου βρομάνε απαίσια.
- Ωραία, τώρα που διορθώσαμε την όσφρησή σας, ας δούμε τι θα κάνουμε και με την ακοή σας.

Μετά μουσικής

Την ώρα που κυνηγούσε ένας κυνηγός, παθαίνει ατύχημα. Παραπατάει, πέφτει και αυτοπυροβολείται στο πέος. Ο πόνος είναι τρομερός και χάνει τις αισθήσεις του. Όταν ξυπνάει, βλέπει πως βρίσκεται σε νοσοκομείο και ένας γιατρός του χαμογελάει.
«Φίλε μου, είσαι πολύ τυχερός! Καταφέραμε να σώσουμε το πέος σας!»
«Ευχαριστώ!.. Να 'στε καλά γιατρέ μου.»
Ο γιατρός του πασάρει μια κάρτα κάτω από το μαξιλάρι.
«Αυτή η κάρτα είναι του αδερφού μου. Να τον επισκεφτείτε, όταν βγείτε από το Νοσοκομείο.»
«Είναι φυσιοθεραπευτής;»
«Όχι, μουσικός! Παίζει φλογέρα. Θα σου δείξει πως να βάζεις τα δάχτυλά σου όταν κατουράς...»

Σόι πάει το βασίλειο

Ένας ηλικιωμένος πάει σε έναν ασφαλιστή.
- Θέλω να κάνω μια ασφάλεια ζωής
- Ασφάλεια ζωής!.. πόσο είσαι;
- Ογδόντα ετών, λέει ο παππούς.
- Μιλάς σοβαρά; Τί να την κάνεις εσύ, την ασφάλεια;
- Να, θέλω να πάω με τον πατέρα μου ένα ταξίδι στο εξωτερικό και καλό είναι να είμαστε ασφαλισμένοι.
Ο ασφαλιστής έχει τρελαθεί!
- Με τον πατέρα σου; Πόσο είναι εκείνος;
- 105 τον άλλο μήνα.
- Και τι θα κάνετε στο εξωτερικό;
- Να μωρέ, πηγαίνουμε να επισκεφτούμε τον παππού μου.
Ο ασφαλιστής χτυπάει το κεφάλι του στο γραφείο.
- Τι λε ρε μπάρμπα, με κοροϊδεύεις; Πόσο είναι ο παππούς σου;
- Κλείνει τα 122 σε μια βδομάδα.
- Και τι θα κάνετε εκεί;
- Παντρεύεται και πάμε στο γάμο!
Ο ασφαλιστής τα 'χει παίξει.
- Παντρεύεται;
- Ξέρεις μωρέ, ...τον πιέζουν οι γονείς του!

Παρά λίγο

Δύο φίλοι έκαναν κατά τύχη μήνα του μέλιτος στο ίδιο ξενοδοχείο και είπαν να βάλουν ένα στοίχημα. Κάθε φορά που θα έκαναν έρωτα στη γυναίκα τους εκείνο το βράδυ, θα έβαζαν ένα σημάδι από κιμωλία στον τοίχο τους. Το άλλο πρωί, πάει ο ένας στο δωμάτιο του άλλου και βλέπει τρεις γραμμές.
«Όπα, 111 φορές; Με νίκησες για δύο...»

Παραμύθια

Ένα παιδάκι ρωτάει τη μαμά του.
-Μαμά, όλα τα παραμύθια αρχίζουν με το «Μια φορά κι έναν καιρό»;
-Όχι, παιδί μου. Μερικά αρχίζουν με το «Έχω πολύ δουλειά και θα μείνω μέχρι αργά στο γραφείο».
-Μαμά, σου λέει ο μπαμπάς τέτοια παραμύθια;
-Το συνήθιζε.
-Και γιατί σταμάτησε, μαμά;
-Γιατί μια φορά που μου το είπε, τον ρώτησα: «Μπορώ να βασίζομαι σ' αυτό;

Άβγαλτη

Η νεόνυμφη κορούλα που βρίσκεται γαμήλιο ταξίδι τηλεφωνεί στη μαμά της και εκείνη ως συνήθως τη ρωτά
-Πώς τα περνάς κοριτσάκι μου;
-Καλά μαμά, καλά.
-Όλα, όλα καλά;
-Ναι, μόνο που .... φοβάμαι ότι δεν θα κάνω παιδιά. Μαμά δεν θα μπορέσω να μείνω έγκυος!..
-Τι είναι αυτά που λες κοριτσάκι μου;
Και η μικρή ξεσπώντας
-Δεν μπορώ να το καταπιώ μαμάάάά!!!

Σέρλοκ Χολμς

Ο Σέρλοκ Χολμς, ο διάσημος ερευνητής, ασχολείται με μια μυστηριώδη σειρά κλοπών στην Αίγυπτο. Μαζί του όπως πάντα ο ακούραστος συνοδός και θαυμαστής του, ο δρ Γουάτσον. Μετά από μια κουραστική ημέρα ερευνών στην περιοχή των πυραμίδων, στήνουν μια πρόχειρη σκηνή και πέφτουν να κοιμηθούν. Κάποια στιγμή, μετά από ώρες, ο Χολμς ξυπνά τον Γουάτσον.
-Γουάτσον φίλε μου, βλέπεις αυτά τα ολόλαμπρα άστρα και τον πεντακάθαρο νυκτερινό ουρανό;
-Φυσικά Χολμς!
-Και τι συμπέρασμα βγάζεις απ' αυτήν σου την παρατήρηση;
-Πως αύριο θα έχουμε μια ακόμη ηλιόλουστη, ζεστή και ξηρή ημέρα Χολμς
-Λάθος αγαπητέ μου Γουάτσον!
-Μα γιατί;
-Είναι στοιχειώδες φίλε μου. Απλώς κάποιος μας έκλεψε τη σκηνή!

Έγχρωμοι

Εγώ... όταν γεννήθηκα ήμουν μαύρος. όταν μεγάλωσα ήμουν μαύρος. όταν κάθομαι στον ήλιο είμαι μαύρος. όταν κρυώνω είμαι μαύρος. όταν τρομάζω είμαι μαύρος, κι όταν πεθάνω, πάλι μαύρος θα είμαι.
Εσύ... όταν γεννήθηκες ήσουν ροζ, όταν μεγάλωσες ήσουν άσπρος. όταν κάθεσαι στον ήλιο γίνεσαι κόκκινος. όταν κρυώνεις είσαι μπλε. όταν τρομάζεις είσαι κίτρινος. όταν αρρωσταίνεις είσαι πράσινος. Όταν θα πεθάνεις, θα είσαι γκρι. ΚΙ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΕΙΣ ΕΜΕΝΑ ΕΓΧΡΩΜΟ;

Οι φωτογραφίες

Τον Στέλιο τον έπιασε ένας φίλος και του είπε πως η γυναίκα του τον απατά.
"Τι να σου πω Στέλιο μου. Επειδή είσαι φίλος, σου τα λέω. Όταν εσύ φεύγεις για τη δουλειά, μπάζει μέσα στο σπίτι το φίλο σου τον Τάκη."
Ο Στέλιος, ούτε που ν' ακούσει ήθελε. "Τι λες ρε, θα πεις εσύ για το φίλο μου τον Τάκη;" Παρά λίγο να τσακωθούν, κι ο άλλος μετάνιωσε την ώρα και τη στιγμή που άνοιξε το στόμα του.
Ύστερα όμως φεύγοντας, ο Στέλιος σκέφτηκε "μπας κι είναι αλήθεια;", και πάει κι αγοράζει μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή 12 μεγαπίξελ. Την άλλη μέρα το πρωί ξεκίνησε κανονικά για τη δουλειά του, αλλά μετά από δυο στάσεις κατέβηκε και γύρισε στο σπίτι με τα πόδια, μέσα από στενάκια. Ανέβηκε από τη σκάλα κινδύνου και πηδώντας μπαλκόνια έφτασε έξω από την κρεβατοκάμαρά του. Πλησίασε προσεκτικά και είδε από το παράθυρο. Κόντεψε να του πέσει το σαγόνι από την έκπληξη!.. Πράγματι ο φίλος του ο Τάκης με τη γυναίκα του "έβγαζαν τα μάτια τους" επάνω στο μεγάλο κρεβάτι. Ο Στέλιος χωρίς να χάσει στιγμή άρχισε να τραβάει φωτογραφίες μέχρι που γέμισε η μηχανή. Ύστερα έφυγε κι έδωσε να του εμφανίσουν τις φωτογραφίες. Όταν τις παρέλαβε μετά από δυο μέρες, πιάνει το φίλο του τον Τάκη και του λέει.
"Ρε συ Τάκη, από σένα δεν το περίμενα ποτέ αυτό... Να έχεις σχέση με τη γυναίκα μου!.. Εσύ, ο καλύτερός μου φίλος..."
"Τι λες ρε Στέλιο; Είσαι με τα καλά σου; Είναι ποτέ δυνατόν εγώ... με τη γυναίκα του αδελφού μου; Εμείς είμαστε φίλοι από μικρά παιδιά... Ποιος σου είπε τέτοια ψέματα... Συκοφαντίες..."
Ο Στέλιος βγάζει από το φάκελο τις φωτογραφίες και τους τις δείχνει.
"Κι αυτές εδώ τι είναι;"
Ο Τάκης κοιτάζει με ενδιαφέρον τις φωτογραφίες και του λέει.
"Ωραίες, ρε συ!.. Θέλω από μία, απ' αυτή, αυτή, κι αυτή... Δυο απ' αυτήν, τέσσερις απ' αυτήν και από αυτήν με το πισοκωλητό μία σε μεγένθυση!...."

Από τ' αυτιά

-Κατίνα, κάτσε να σε γαμήσω από τ’ αυτιά.
-Τι λες ρε τρελέ; Θέλεις να κουφαθώ;
-Γιατί μωρή; Τόσα χρόνια, πώς και δεν μουγκάθηκες;