Τα δυο

Κάθε φορά που έμπαινε ο δάσκαλος μέσα στην τάξη, κι έλεγε "καλημέρα", τα παιδιά σηκώνονταν κι ακουγόταν "Καλημέρα σας κύριε", απ όλα τα παιδιά που φώναζαν δυνατά με μια φωνή. Μια φωνή; Όχι ακριβώς!.. Κάπου προς το τέλος, ακουγόταν από μια τσιριχτή φωνή κάτι διαφορετικό.
Περίεργος ο δάσκαλος παρακολούθησε μερικές μέρες το φαινόμενο, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να ξεχωρίσει κάτι σαν τον αριθμό "δυο", ανάμεσα στο "κύριε", αλλά οπωσδήποτε η τσιριχτή φωνή ήταν του Μπόμπου.
Μια μέρα που απουσίαζε ο Μπόμπος, ο δάσκαλος είπε στα παιδιά, πως στο εξής δεν χρειαζόταν να σηκώνονται και να φωνάζουν "Καλημέρα σας κύριε". Έτσι την επόμενη μέρα που μπήκε ο δάσκαλος στην τάξη κι είπε "καλημέρα", ο Μπόμπος πετάχτηκε όρθιος και φώναξε:
-Καλώς τ' αρχίδια μας τα δυο!..