29.2.08

Φωτοστέφανο

Πεθαίνει ένας και πηγαίνει στον Παράδεισο. Φτάνει λοιπόν έξω από τις Πύλες του Παραδείσου, χτυπάει και περιμένει. Μετά από λίγη ώρα εμφανίζεται από το πορτάκι ο Αγ. Πέτρος.
-Τι θές;
-Να μπω μέσα. Απαντά εκείνος.
-Καλά περίμενε. Του αποκρίνεται ο Άγιος και κλείνει το πορτάκι.
Κάποια στιγμή ακούγονται μέσα από τον Παράδεισο ήχοι από κομπρεσέρ, τρυπάνια και ταυτόχρονα κραυγές πόνου και κλάματα! Ξαφνιάζεται ο τύπος, αρχίζει ν’ ανησυχεί και ξαναχτυπάει την Πύλη.
-Τι τρέχει; Τον ρωτά πάλι ο Αγ. Πέτρος.
Με ανήσυχο ύφος ρωτάει ο τύπος:
-Τι φασαρία είναι αυτή;
-Α!.. τίποτα, απλά ανοίγουμε τρύπες στο κεφάλι ενός καινούργιου για να του βάλουμε φωτοστέφανο. Απαντά απλά ο άγιος και ξανακλείνει το πορτάκι.
Συνεχίζονται οι κραυγές μέσα από τον παράδεισο κι ο τύπος κάθεται σ’ αναμμένα κάρβουνα. Η ανησυχία του φτάνει στο ζενίθ και ξανακτυπάει την Πύλη. Βγαίνει ο άγιος.
-Τι θες πάλι;
-Πότε θα μπω μέσα, Άγιέ μου;
-Περίμενε να ανοίξουμε δυο τρύπες στην πλάτη ενός καινούργιου για να του βάλουμε τα φτερά.
Τρελαίνεται ο τύπος...
-Πω, πω!.. Τι είναι αυτά!.. Αν είναι έτσι, θα φύγω και θα πάω στην κόλαση."
-Πήγαινε, πήγαινε… Ο διάολος θα σε γ…..σει!
-Τουλάχιστον γι΄ αυτό έχω τρύπα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: